DIECEZJA SIEDLECKA
4 lipca 2025 r. Imieniny obchodzą: Elbieta, Malwina, Teodor
Czytania: (Rdz 23,1-4.19.24,1-8.10.48.59.62-67); (Ps 106,1-5); Aklamacja (Mt 9,12b.13b)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Pomnik Asłanowicza odrestaurowany
Uroczystość odpustowa i festyn rodzinny w sanktuarium Matki Bożej /WIDEO/
Parafie z diecezji siedleckiej na ogólnopolskich zawodach Liturgicznej Służby Ołtarza
Tomasz Madoń, prezes PKS, odwołany. Jego funkcję przejął Ryszard Szczygieł
Setne urodziny „Szarotki”. Stefania Gelo uhonorowana przez żołnierzy 5MBOT
CIC tylko w Warszawie
Marcin Celiński w audycji O Tym Się Mówi zapowiada walkę o dobre imię /AUDIO/
Radiowa Niedziela - 6 lipca
Śmierć w ogniu
Niezwykli goście w siedzibie Katolickiego Radia Podlasie
Konkurs „Papież Franciszek w oczach dzieci”
SOBOTA I TYGODNIA ADWENTU, 6 GRUDNIA (2014-12-05 21:12:34)
Mt 9,35--10,1.5a.6-8 Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. (Mt 9,37) Jak wiele dzieje się w tym fragmencie Ewangelii! Jezus naucza, głosi, uzdrawia, a następnie wysyła swoich uczniów, aby i oni czynili to samo. Praktycznie poleca im „zaatakować” cały Izrael przesłaniem, że królestwo Boże już nadeszło a następnie dowieść tego poprzez dokonywane cuda.
Mt 9,35--10,1.5a.6-8
Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. (Mt 9,37)
Jak wiele dzieje się w tym fragmencie Ewangelii! Jezus naucza, głosi, uzdrawia, a następnie wysyła swoich uczniów, aby i oni czynili to samo. Praktycznie poleca im „zaatakować” cały Izrael przesłaniem, że królestwo Boże już nadeszło a następnie dowieść tego poprzez dokonywane cuda.
Jednak żaden atak nie bierze się znikąd, każdy wymaga wcześniejszych przygotowań. Jezus nie rozesłał tych dwunastu mężczyzn natychmiast po wyrwaniu ich z codziennego życia. Nauczał ich, szkolił, uzdrawiał. Oni ze swojej strony spędzali z Nim czas i słuchali. Obserwowali Go. Widzieli Jego wpływ na innych. Przygotowanie się do tej pierwszej misji wymagało wiele czasu i wysiłku. Wreszcie nadszedł moment, kiedy byli gotowi. Adwent ma być dla nas czasem przygotowania. Być może i my, jak uczniowie z Ewangelii, prowadzimy aktywny tryb życia. Angażujemy się w życie parafii czy miejscowej wspólnoty. Dlatego, jak uczniowie, potrzebujemy czasu na przygotowanie, czasu na wyciszenie naszych serc, aby bardziej świadomie przyjąć Jezusa do swojego życia. Potrzebujemy czasu, by wyrzec się grzechu i skupienia na sobie, a przez to móc lepiej wypełniać zadania, które Jezus nam powierza. Zastanów się dziś, co możesz zrobić, aby Adwent stał się dla ciebie czasem cichego, spokojnego przygotowania. Dobrym sposobem może być, na przykład, trwanie w ciszy na modlitwie osobistej. Przywołaj myślą obraz maleńkiego Jezusa leżącego cicho w ramionach Matki. Wyobraź sobie, w jakim skupieniu słuchał słowa Bożego jako Chłopiec. Przypomnij sobie, że zawsze znajdował czas na to, by trwać w ciszy w obecności swego niebieskiego Ojca. A następnie otwórz Pismo Święte i wsłuchaj się w głos Ojca, który mówi do ciebie. Chłoń Jego obecność. Nabieraj siły do czekających cię zadań. On powołuje także ciebie do swojej armii miłości i pragnie umocnić cię do walki. „Oto jestem, Panie. Staję w Twojej obecności. Daj mi usłyszeć Twój głos. Pozwól mi odczuć, że jesteś ze mną. Kocham Cię, Jezu!” Iz 30,19-21.23-26 Ps 147,1-6 (Słowo wśród nas, 2014)
Jednak żaden atak nie bierze się znikąd, każdy wymaga wcześniejszych przygotowań. Jezus nie rozesłał tych dwunastu mężczyzn natychmiast po wyrwaniu ich z codziennego życia. Nauczał ich, szkolił, uzdrawiał. Oni ze swojej strony spędzali z Nim czas i słuchali. Obserwowali Go. Widzieli Jego wpływ na innych. Przygotowanie się do tej pierwszej misji wymagało wiele czasu i wysiłku. Wreszcie nadszedł moment, kiedy byli gotowi.
Adwent ma być dla nas czasem przygotowania. Być może i my, jak uczniowie z Ewangelii, prowadzimy aktywny tryb życia. Angażujemy się w życie parafii czy miejscowej wspólnoty. Dlatego, jak uczniowie, potrzebujemy czasu na przygotowanie, czasu na wyciszenie naszych serc, aby bardziej świadomie przyjąć Jezusa do swojego życia. Potrzebujemy czasu, by wyrzec się grzechu i skupienia na sobie, a przez to móc lepiej wypełniać zadania, które Jezus nam powierza.
Zastanów się dziś, co możesz zrobić, aby Adwent stał się dla ciebie czasem cichego, spokojnego przygotowania. Dobrym sposobem może być, na przykład, trwanie w ciszy na modlitwie osobistej. Przywołaj myślą obraz maleńkiego Jezusa leżącego cicho w ramionach Matki. Wyobraź sobie, w jakim skupieniu słuchał słowa Bożego jako Chłopiec. Przypomnij sobie, że zawsze znajdował czas na to, by trwać w ciszy w obecności swego niebieskiego Ojca. A następnie otwórz Pismo Święte i wsłuchaj się w głos Ojca, który mówi do ciebie. Chłoń Jego obecność. Nabieraj siły do czekających cię zadań. On powołuje także ciebie do swojej armii miłości i pragnie umocnić cię do walki.
„Oto jestem, Panie. Staję w Twojej obecności. Daj mi usłyszeć Twój głos. Pozwól mi odczuć, że jesteś ze mną. Kocham Cię, Jezu!”
Iz 30,19-21.23-26
Ps 147,1-6
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
