DIECEZJA SIEDLECKA
8 maja 2024 r. Imieniny obchodzą: Stanisaw, Eryk, Liza
Czytania: (Dz 20,17-18a.28-32.36); (Ps 100,1-5); (Rz 8,31b-39)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Felieton Grzegorza Welika – 8 maja 2024 /POSŁUCHAJ/
100 lat Kapituły Kolegiackiej Janowskiej
Policja zabezpiecza miejsce znalezienia kolejnych niewybuchów na terenie budowy przy ulicy Sidorskiej w Białej Podlaskiej
Audycja "Czarno na białym"/ZAPOWIEDŹ
Bp Suchodolski: Chcemy pokazać młodym Kościół jako dom
Zaproszenie skierowane do kobiet konsekrowanych
Nowa Rada Gminy Zalesie
Nowy zarząd powiatu łosickiego
5. Ogólnopolska Pielgrzymka Kobiet na Jasną Górę (zapowiedź)
Wyjazd na Pielgrzymkę Suwałki-Wilno
Zdzisław Wiewiórski „Vis” – kolejna odsłona „Wyklętych z Podlasia”
PONIEDZIAŁEK III TYGODNIA ADWENTU, 15 GRUDNIA (2014-12-14 20:12:26)
Mt 21,23-27 Jakim prawem to czynisz? (Mt 21,23) Tancerze wirują po parkiecie z gracją i zwinnością, budzącą podziw zwłaszcza tych z nas, którzy mają problem z dotknięciem palców u nóg. Widzimy, że odkryli nowy, inny sposób poruszania się, ale nawet nie próbujemy ich naśladować. To samo można odnieść do spraw Bożych. Kiedy Jezus ukazywał nam nowy obraz Boga, wielu Jego słuchaczy reagowało buntem. Przywiązani do swoich umiłowanych tradycji, kwestionowali prawo Jezusa do przemawiania w sposób tak otwarty i swobodny. Istotą ich problemu była nadmierna sztywność myślenia, która nie pozwalała im otworzyć się na nowość Jego nauki.
Mt 21,23-27
Jakim prawem to czynisz? (Mt 21,23)
Tancerze wirują po parkiecie z gracją i zwinnością, budzącą podziw zwłaszcza tych z nas, którzy mają problem z dotknięciem palców u nóg. Widzimy, że odkryli nowy, inny sposób poruszania się, ale nawet nie próbujemy ich naśladować. To samo można odnieść do spraw Bożych. Kiedy Jezus ukazywał nam nowy obraz Boga, wielu Jego słuchaczy reagowało buntem. Przywiązani do swoich umiłowanych tradycji, kwestionowali prawo Jezusa do przemawiania w sposób tak otwarty i swobodny. Istotą ich problemu była nadmierna sztywność myślenia, która nie pozwalała im otworzyć się na nowość Jego nauki.
Ludzie ci, ceniący sobie przede wszystkim uświęcone tradycją interpretacje, zapomnieli o tym, jak dobry, twórczy, hojny i miłosierny jest nasz Bóg. Dlatego w Jezusie zobaczyli nie przyjaciela, lecz wroga. W Jego słowach widzieli zagrożenie dla status quo, a nie zaproszenie do nowej, głębszej relacji z Bogiem. Także i nam nie zawsze łatwo jest rezygnować z własnych opinii, uprzedzeń i przyjmować myślenie Boga. Przykładem może być odnowa Kościoła zapoczątkowana przez św. Jana XXIII otwarciem Soboru Watykańskiego II. Kiedy przed pięćdziesięciu laty zainaugurowano obrady Soboru, świeccy katolicy mieli niewielkie możliwości aktywnego zaangażowania w Kościele. Dziś natomiast otwiera się przed nimi tak wielkie pole do działania na niwie Pańskiej, że jest to prawdziwy cud. Istnieją jednak grupy katolików, którzy wszystkie posoborowe zmiany w Kościele przyjmują z oporami i lękiem. Bóg wciąż zaprasza nas do nowej, głębszej, bardziej wyzwalającej relacji ze sobą. Jezus przyszedł na świat, aby nam taką relację umożliwić. Jednak z naszej strony potrzebna jest gotowość do weryfikacji własnych poglądów i wejścia na Boże drogi, nawet gdy wydają nam się nowe i nieznajome. Nie opierajmy się Bogu, nie bądźmy też zdziwieni, gdy czyni coś zupełnie niespodziewanego. Pamiętajmy, że On jest Bogiem twórczym, zaskakującym, nieujarzmionym. Ma też wszelkie prawo ku temu, by od czasu do czasu nami potrząsnąć – po to, by nas do siebie przybliżyć! „Ojcze, Twoje myśli i Twoje drogi są lepsze, wspanialsze i bardziej twórcze niż moje. Przyjmuję Twoje zaproszenie i chcę się otworzyć na Twój pełen miłości plan.” Lb 24,2-7.15-17a Ps 25,4-9 (Słowo wśród nas, 2014)
Ludzie ci, ceniący sobie przede wszystkim uświęcone tradycją interpretacje, zapomnieli o tym, jak dobry, twórczy, hojny i miłosierny jest nasz Bóg. Dlatego w Jezusie zobaczyli nie przyjaciela, lecz wroga. W Jego słowach widzieli zagrożenie dla status quo, a nie zaproszenie do nowej, głębszej relacji z Bogiem.
Także i nam nie zawsze łatwo jest rezygnować z własnych opinii, uprzedzeń i przyjmować myślenie Boga. Przykładem może być odnowa Kościoła zapoczątkowana przez św. Jana XXIII otwarciem Soboru Watykańskiego II. Kiedy przed pięćdziesięciu laty zainaugurowano obrady Soboru, świeccy katolicy mieli niewielkie możliwości aktywnego zaangażowania w Kościele. Dziś natomiast otwiera się przed nimi tak wielkie pole do działania na niwie Pańskiej, że jest to prawdziwy cud. Istnieją jednak grupy katolików, którzy wszystkie posoborowe zmiany w Kościele przyjmują z oporami i lękiem.
Bóg wciąż zaprasza nas do nowej, głębszej, bardziej wyzwalającej relacji ze sobą. Jezus przyszedł na świat, aby nam taką relację umożliwić. Jednak z naszej strony potrzebna jest gotowość do weryfikacji własnych poglądów i wejścia na Boże drogi, nawet gdy wydają nam się nowe i nieznajome. Nie opierajmy się Bogu, nie bądźmy też zdziwieni, gdy czyni coś zupełnie niespodziewanego. Pamiętajmy, że On jest Bogiem twórczym, zaskakującym, nieujarzmionym. Ma też wszelkie prawo ku temu, by od czasu do czasu nami potrząsnąć – po to, by nas do siebie przybliżyć!
„Ojcze, Twoje myśli i Twoje drogi są lepsze, wspanialsze i bardziej twórcze niż moje. Przyjmuję Twoje zaproszenie i chcę się otworzyć na Twój pełen miłości plan.”
Lb 24,2-7.15-17a
Ps 25,4-9
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
