DIECEZJA SIEDLECKA
26 kwietnia 2024 r. Imieniny obchodzą: Maria, Marcelina, Marzena
Czytania: (Dz 13,26-33); (Ps 2,6-11); Aklamacja (J 14,6)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Felieton Grzegorza Welika – 26 kwietnia 2024 /POSŁUCHAJ/
Kruchość nie przekreśla całości ludzkiego życia. Pogrzeb dzieci utraconych
Siedlce: Krucjata Różańcowa za Ojczyznę
Weekend w regionie
Audycja „Porozmawiajmy jak ludzie” na antenie KRP /zapowiedź/
Przygotowania do jubileuszu wizyty Papieża Polaka w Siedlcach
Biała Podlaska: modlitwa o uzdrowienie i uwolnienie przez wstawiennictwo św. Michała Archanioła
Sukces na Mistrzostwach Świata! Czołówka należy do zespołu z Garwolina
Radiowa Niedziela 28 kwietnia
Branżowe Centrum Umiejętności w Łukowie. Wyjątkowe miejsce na mapie kraju
Diecezjalny Konkurs Recytatorski „Pamięci Jana Pawła II” w Mokobodach
PONIEDZIAŁEK XXI TYGODNIA ZWYKŁEGO,25 SIERPNIA (2014-08-25 06:08:36)
Mt 23,1.13-22 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze. (Mt 23,13) Faryzeusze! Wszyscy wiemy, jak wiele razy publicznie wystawiali Jezusa na próbę. Po pobieżnej lekturze Ewangelii łatwo wyrobić sobie o nich negatywne zdanie. Kim jednak byli naprawdę? Stronnictwo faryzeuszy powstało wkrótce po powstaniu machabejskim, około 175 roku przed Chrystusem, kiedy Żydzi zostali poddani silnej presji, by porzucić swoje praktyki religijne i przyjąć zwyczaje greckie. Faryzeusze byli świeckimi ludźmi, z których wielu miłowało Boga i starało się pomagać innym w zachowywaniu Prawa Mojżeszowego. Samo słowo „faryzeusz” pochodzi od hebrajskiego słowa oznaczającego „oddzielony”, podkreślającego ich pragnienie pozostania czystymi i wiernymi, wbrew presji porzucenia wiary.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze. (Mt 23,13)
Faryzeusze! Wszyscy wiemy, jak wiele razy publicznie wystawiali Jezusa na próbę. Po pobieżnej lekturze Ewangelii łatwo wyrobić sobie o nich negatywne zdanie.
Kim jednak byli naprawdę?
Stronnictwo faryzeuszy powstało wkrótce po powstaniu machabejskim, około 175 roku przed Chrystusem, kiedy Żydzi zostali poddani silnej presji, by porzucić swoje praktyki religijne i przyjąć zwyczaje greckie. Faryzeusze byli świeckimi ludźmi, z których wielu miłowało Boga i starało się pomagać innym w zachowywaniu Prawa Mojżeszowego. Samo słowo „faryzeusz” pochodzi od hebrajskiego słowa oznaczającego „oddzielony”, podkreślającego ich pragnienie pozostania czystymi i wiernymi, wbrew presji porzucenia wiary.
W czasach Chrystusa faryzeusze stanowili grupę wykształconych ludzi, którzy studiowali Pismo Święte i uczyli swoich rodaków przestrzegania praw Bożych. Po zniszczeniu świątyni w 70 roku faryzeusze przetrwali jako wpływowe żydowskie stronnictwo religijne i są uznawani za prekursorów współczesnego judaizmu. Na czym więc polegał problem z faryzeuszami? Niektórzy z nich – nie wszyscy – nie byli w stanie dopuścić do siebie myśli, że Jezus mógłby być Mesjaszem. Nie spełniał On ich oczekiwań co do czystości rytualnej i wierności żydowskim tradycjom. Wielu widziało w Jezusie rewolucjonistę, którego nowatorskie poglądy zagrażały tożsamości narodu wybranego. Gorliwość w wypełnianiu Prawa zamknęła ich na nowość zbawienia, jakiego Bóg dokonał w Jezusie. W rzeczywistości każdy z nas może wpaść w tę samą pułapkę, w jaką wpadli faryzeusze. Łatwo jest patrzeć podejrzliwie na wszystko, co w jakikolwiek sposób kwestionuje nasz ustalony, bezpieczny sposób rozumienia Boga i naszej wiary. Łatwo tak mocno przywiązać się do tradycji, że zamkniemy się na Boga, który czyni rzeczy nowe i fascynujące. Kiedy więc następnym razem usłyszysz w Ewangelii o faryzeuszach, spróbuj powstrzymać się od patrzenia na nich z góry. Przypomnij sobie ich pobożność i miłość do prawa Bożego. Wspomnij na ich heroiczne wysiłki, by zachować judaizm w obcej kulturze. Ale pamiętaj również i o tym, aby mieć serce otwarte na wieczną nowość Bożego planu. „Jezu, Ty kochałeś faryzeuszy tak samo jak wszystkich innych ludzi – w tym także mnie! Pomóż mi przezwyciężyć wszystko, co zamyka mnie na Ciebie.” 2 Tes 1,1-5.11b-12 Ps 96,1-5 (Słowo wśród nas, 2014)
W czasach Chrystusa faryzeusze stanowili grupę wykształconych ludzi, którzy studiowali Pismo Święte i uczyli swoich rodaków przestrzegania praw Bożych. Po zniszczeniu świątyni w 70 roku faryzeusze przetrwali jako wpływowe żydowskie stronnictwo religijne i są uznawani za prekursorów współczesnego judaizmu.
Na czym więc polegał problem z faryzeuszami? Niektórzy z nich – nie wszyscy – nie byli w stanie dopuścić do siebie myśli, że Jezus mógłby być Mesjaszem. Nie spełniał On ich oczekiwań co do czystości rytualnej i wierności żydowskim tradycjom. Wielu widziało w Jezusie rewolucjonistę, którego nowatorskie poglądy zagrażały tożsamości narodu wybranego. Gorliwość w wypełnianiu Prawa zamknęła ich na nowość zbawienia, jakiego Bóg dokonał w Jezusie.
W rzeczywistości każdy z nas może wpaść w tę samą pułapkę, w jaką wpadli faryzeusze. Łatwo jest patrzeć podejrzliwie na wszystko, co w jakikolwiek sposób kwestionuje nasz ustalony, bezpieczny sposób rozumienia Boga i naszej wiary. Łatwo tak mocno przywiązać się do tradycji, że zamkniemy się na Boga, który czyni rzeczy nowe i fascynujące.
Kiedy więc następnym razem usłyszysz w Ewangelii o faryzeuszach, spróbuj powstrzymać się od patrzenia na nich z góry. Przypomnij sobie ich pobożność i miłość do prawa Bożego. Wspomnij na ich heroiczne wysiłki, by zachować judaizm w obcej kulturze. Ale pamiętaj również i o tym, aby mieć serce otwarte na wieczną nowość Bożego planu.
„Jezu, Ty kochałeś faryzeuszy tak samo jak wszystkich innych ludzi – w tym także mnie! Pomóż mi przezwyciężyć wszystko, co zamyka mnie na Ciebie.”
2 Tes 1,1-5.11b-12
Ps 96,1-5
(Słowo wśród nas, 2014)
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR