DIECEZJA SIEDLECKA
3 maja 2024 r. Imieniny obchodzą: Maria, Nina, Aleksander - wito Konstytucji 3-Maja
Czytania: (Ap 11,19a; 12,1.3-6a.10ab); (Ps: Jdt 13,18-20)Ewangelia: Czytania na dzień dzisiejszy - www.mateusz.pl
Iluminacje świetlne w Siedlcach z okazji 233. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja
Święto Konstytucji 3 Maja
Weekend w regionie
Kajakiem z biało – czerwoną w Garwolinie
Krzysztof Mulawa gościem Radia Podlasie /AUDIO/
Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski
2 maja - Dzień Flagi Narodowej
3 maja w regionie
Audycja „Tyś naszą Królową” na antenie KRP
Kolejne spotkanie z cyklu „Przekroczyć siebie”
Szwadron Kawalerii Ochotniczej z Siemiatycz ma swój Proporzec
WTOREK: 11 CZERWCA - ŚW. BARNABY, APOSTOŁA (2013-06-11 06:06:46)
Dz 11,21-26; 13,1-3 Ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu. Czy znasz kogoś, kogo wszyscy określają przezwiskiem? Czasami przezwisko tak dobrze wyraża czyjąś osobowość, że już nikt nie pamięta prawdziwego imienia tej osoby! Tak właśnie stało się z Barnabą, który naprawdę miał na imię Józef (Dz 4,36). Z tego, co przekazują nam Dzieje Apostolskie, wynika, że Barnaba w pełni zasługiwał na swój przydomek, który znaczy „Syn Pocieszenia”. Barnaba przyniósł pocieszenie pewnemu człowiekowi imieniem Szaweł z Tarsu, który później stał się wielkim św. Pawłem. Kiedy Apostołowie bali się Szawła, Barnaba zaręczył za niego, pomagając mu uzyskać akceptację wierzących w Jerozolimie. Następnie, posłany do Antiochii, by pomóc w kierowaniu rodzącym się tam Kościołem, odnalazł Szawła w oddalonym o 160 kilometrów Tarsie i zabrał ze sobą jako współpracownika. Stamtąd Szaweł i Barnaba wyruszyli w podróż misyjną, niosąc Ewangelię do wielu nowych zakątków świata.
Czy znasz kogoś, kogo wszyscy określają przezwiskiem? Czasami przezwisko tak dobrze wyraża czyjąś osobowość, że już nikt nie pamięta prawdziwego imienia tej osoby! Tak właśnie stało się z Barnabą, który naprawdę miał na imię Józef (Dz 4,36). Z tego, co przekazują nam Dzieje Apostolskie, wynika, że Barnaba w pełni zasługiwał na swój przydomek, który znaczy „Syn Pocieszenia”.
Barnaba przyniósł pocieszenie pewnemu człowiekowi imieniem Szaweł z Tarsu, który później stał się wielkim św. Pawłem. Kiedy Apostołowie bali się Szawła, Barnaba zaręczył za niego, pomagając mu uzyskać akceptację wierzących w Jerozolimie. Następnie, posłany do Antiochii, by pomóc w kierowaniu rodzącym się tam Kościołem, odnalazł Szawła w oddalonym o 160 kilometrów Tarsie i zabrał ze sobą jako współpracownika. Stamtąd Szaweł i Barnaba wyruszyli w podróż misyjną, niosąc Ewangelię do wielu nowych zakątków świata.
Kiedy myślimy o pierwszych latach Kościoła, imię Pawła przychodzi nam na myśl o wiele częściej niż imię Barnaby. Jednak bez pomocy Barnaby Paweł może nigdy nie stałby się wielkim misjonarzem, o którym czytamy w Dziejach Apostolskich. Być może nie napisałby listów, które od wieków nie przestają poruszać ludzkich serc. Może nie przesunąłby granic Kościoła aż tak daleko, włączając do niego nieznane terytoria. Bóg często działa w podobny sposób. Kościół jest pełen cichych bohaterów, mężczyzn i kobiet, którzy służą Panu w sposób mało spektakularny, a których oddanie i służba zmieniają świat. A może i ciebie Bóg wzywa do niezauważalnej, „ukrytej” służby w swoim Kościele? Może jest to posługa modlitwy za innych, może posługa wspierania i umacniania, a może po prostu posługa wychowywania własnych dzieci w wierze? Nikt nie dostrzeże tego wszystkiego, co czynisz. Nikt nie pochwali twego poświęcenia i ciężkiej pracy. Niewielu ludzi spoza kręgu najbliższej rodziny i przyjaciół podziękuje ci za to, co robisz. Jednak Bóg widzi wszystko. On zna twój trud i cieszy się podejmowanym przez ciebie wysiłkiem. „Panie, do Ciebie należę! Dziękuję Ci za powołanie, którym mnie obdarzyłeś. Pomóż mi wypełnić je z takim pokojem i poświęceniem, z jakimi czynił to św. Barnaba.” (źródło: miesięcznik Słowo wśród nas, czerwiec 2013 r.)
Kiedy myślimy o pierwszych latach Kościoła, imię Pawła przychodzi nam na myśl o wiele częściej niż imię Barnaby. Jednak bez pomocy Barnaby Paweł może nigdy nie stałby się wielkim misjonarzem, o którym czytamy w Dziejach Apostolskich. Być może nie napisałby listów, które od wieków nie przestają poruszać ludzkich serc. Może nie przesunąłby granic Kościoła aż tak daleko, włączając do niego nieznane terytoria.
Bóg często działa w podobny sposób. Kościół jest pełen cichych bohaterów, mężczyzn i kobiet, którzy służą Panu w sposób mało spektakularny, a których oddanie i służba zmieniają świat.
A może i ciebie Bóg wzywa do niezauważalnej, „ukrytej” służby w swoim Kościele? Może jest to posługa modlitwy za innych, może posługa wspierania i umacniania, a może po prostu posługa wychowywania własnych dzieci w wierze? Nikt nie dostrzeże tego wszystkiego, co czynisz. Nikt nie pochwali twego poświęcenia i ciężkiej pracy. Niewielu ludzi spoza kręgu najbliższej rodziny i przyjaciół podziękuje ci za to, co robisz. Jednak Bóg widzi wszystko. On zna twój trud i cieszy się podejmowanym przez ciebie wysiłkiem.
„Panie, do Ciebie należę! Dziękuję Ci za powołanie, którym mnie obdarzyłeś. Pomóż mi wypełnić je z takim pokojem i poświęceniem, z jakimi czynił to św. Barnaba.”
< powrót
Parafia Św. Andrzeja Boboli w Gąsiorach
Copyright 2007 - Realizacja KreAtoR
